προσκομίζω

ΝΜΑ [κομίζω]

1. φέρνω κάτι προς κάποιον προσάγω (α. «οι υποψήφιοι πρέπει να προσκομίσουν όλα τα δικαιολογητικά» β. «τοῑς Ἀχαιοῑς προσκομίζω τὴν πόλιν», Πλούτ.)

2. παρουσιάζω, εμφανίζω (α. «ο ενάγων δεν προσκόμισε επαρκείς αποδείξεις στο δικαστήριο» β. «προσκομίζουσι πάντα τὸν σύνδεσμον τῶν ἐπιστολῶν», Ηρωδιαν.)

3. εκκλ. τελώ την προσκομιδή

αρχ.

1. φέρνω σε έναν τόπο, μεταφέρω («ἁμαξιαίους λίθους προσκομίσας ἀνοικοδομεῑ», Δημοσθ.)

2. φέρνω από το εξωτερικό, εισάγω

3. καταβάλλω, καταθέτω («προσκόμισαι τὰ καθήκοντα τέλη», πάπ.)

5. απευθύνω λόγο

6. προσφέρω

7. μέσ. προσκομίζομαι

φέρνω προς τον εαυτό μου ή φέρνω προς το σπίτι μου

8. παθ. (για πλοίο) μεταφέρομαι, οδηγούμαι σε έναν τόπο («αἱ εἴκοσι νῆες... προσκομισθεῑσαι κατέπλεον εἰς τὸ στρατόπεδον», Θουκ.).